به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، وزارت فرهنگ فرانسه اعلام کرد که هشت قطعه جواهر از موزه لوور به سرقت رفته است ـ اما تاج همسر ناپلئون سوم، امپراتریس اوژنی، در میان آن‌ها نیست.
موزه لوور، پربازدیدترین موزه جهان، روز یکشنبه پس از آن‌که سارقان در روز روشن به تالار «آپولون» ــ محل نگهداری جواهرات سلطنتی فرانسه ــ دستبرد زدند و جواهرات گران‌قیمت دوران ناپلئونی را ربودند به‌طور ناگهانی بسته شد.
پلیس فرانسه در جست‌وجوی سارقان هشت قطعه جواهر است، در حالی که پرسش‌هایی درباره چگونگی انجام این سرقت و بازار احتمالی چنین آثار تاریخی مطرح شده است؛ از جمله گردنبندی که ناپلئون برای همسرش هدیه گرفته بود.
سارقان چگونه وارد لوور شدند؟
در یک عملیات کاملاً حرفه‌ای، چهار سارق نقاب‌دار با خودرویی در کنار رود سن، مقابل لوور توقف کردند. حدود ساعت ۹:۳۰ صبح ـ نیم ساعت پس از آن‌که بازدیدکنندگان وارد موزه شده بودند ـ این چهار نفر در بخش جنوبی ساختمان، با استفاده از یک کامیون مجهز به بالابر و نردبان تلسکوپی به بالکن طبقه دوم رسیدند.
به گفته مقامات، آن‌ها با اره برقی و ابزارهای برش، وارد ساختمان شدند. سپس شیشه‌ها را شکستند و جواهرات را برداشتند. با به صدا درآمدن آژیرهای هشدار و اطلاع نگهبانان، سارقان به سرعت از محل گریختند و سوار بر موتورسیکلت فرار کردند.
به گفته «لوران نونیز»، وزیر کشور فرانسه، کل عملیات کمتر از ده دقیقه طول کشیده است. او گفت: «این کار یک گروه حرفه‌ای بود که از پیش محل را به‌دقت بررسی کرده بودند.»
چه چیزهایی به سرقت رفته و چه چیزهایی باقی مانده است؟
وزارت فرهنگ فرانسه اعلام کرده هشت قطعه جواهر ربوده شده است ـ اما تاج بسیار ارزشمند امپراتریس اوژنی، همسر ناپلئون سوم، که سارقان هنگام خروج از دست انداختند، باقی مانده است. آن‌ها همچنین الماس معروف «رجنت» را که حراجی ساتبیز ارزش آن را بیش از ۶۰ میلیون دلار (۴۵ میلیون پوند) برآورد کرده، برنداشتند.
جواهرات به سرقت‌رفته شامل یک تاج، گوشواره و گردنبند یاقوت از مجموعه جواهرات ملکه ماری ـ آملی و ملکه هورتنس، و قطعاتی از مجموعه «ماری ـ لوییز» هستند.
این آثار در تالار آپولون نگهداری می‌شدند؛ تالاری که در سال ۱۶۶۱ به دستور لویی چهاردهم ساخته شد و بعدها الگوی تالار آینه‌های کاخ ورسای قرار گرفت.
واکنش‌ها
این سرقت بلافاصله جنبه سیاسی پیدا کرد. «ژوردان باردلا»، رهبر جناح راست افراطی فرانسه، از این واقعه برای حمله به امانوئل مکرون استفاده کرد.
او در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «لوور نماد جهانی فرهنگ ماست. این سرقت، که به دزدان اجازه داد جواهرات سلطنتی فرانسه را ببرند، تحقیر غیرقابل تحملی برای کشور ماست. فروپاشی دولت تا کجا ادامه خواهد یافت؟»
مکرون در واکنش گفت: «فرانسه این آثار را بازپ‍س خواهد گرفت و عاملان به دست عدالت سپرده خواهند شد. سرقت انجام‌شده در لوور حمله‌ای است به میراثی که برای ما عزیز است، زیرا بخشی از تاریخ ماست.»
نونیز این رویداد را «سرقتی بزرگ» توصیف کرد و گفت که در سال‌های اخیر تدابیر امنیتی لوور تقویت شده و در چارچوب طرح نوسازی چند میلیون یورویی، باز هم افزایش خواهد یافت.
امنیت آثار شاخص همچنان شدید است ـ تابلوی مونالیزا پشت شیشه ضدگلوله و در محفظه‌ای با کنترل دما نگهداری می‌شود ـ اما سرقت روز یکشنبه نشان داد که سطح حفاظت در سراسر ۳۳هزار شیء موزه یکسان نیست. این حادثه شرمساری دیگری برای موزه‌ای است که پیش‌تر نیز زیر ذره‌بین بوده است.
یکی از بازدیدکنندگان لوور، «ماگالی کونل»، معلمی از حوالی لیون، گفت: «چطور ممکن است کسی با بالابر به پنجره برسد و وسط روز جواهرات را ببرد؟ باورکردنی نیست که موزه‌ای با این شهرت چنین حفره‌های امنیتی آشکاری داشته باشد.»
آیا پیش از این هم اتفاق مشابهی افتاده است؟
موزه لوور در تاریخ خود سرقت‌های مشهوری را تجربه کرده است؛ از جمله بزرگ‌ترین آن‌ها در سال ۱۹۱۱، زمانی که یک نقاش ایتالیایی به نام «وینچنزو پروجیا» تابلو مونالیزا را ربود. او با لباس کارمند موزه وارد شد، تابلوی لئوناردو داوینچی را برداشت و از ساختمان خارج شد. پروجیا بعداً بازداشت و اثر بازیابی شد.
در سال ۱۹۵۶ نیز بازدیدکننده‌ای سنگی به سوی «لبخند مونالیزا» پرتاب کرد و بخشی از رنگ نزدیک آرنج چپ نقاشی را آسیب زد. این حادثه باعث شد تابلو برای همیشه پشت شیشه محافظ قرار گیرد.
ترجمه: زینب کاظم‌خواه
منبع: گاردین
۵۹۵۹
